DROSZCZ STANISŁAW

ur. 09 października 1895 roku w Rojewie, zm. 15 marca 1953 roku w Inowrocławiu.

Fotograf i dokumentalista, którego dorobek stanowi bardzo ważna ilustrację dziejów Inowrocławia, wykorzystywaną wielokrotnie w różnego rodzaju opracowaniach z historii regionalnej.

 

Zawodu fotografa uczył się w poznańskiej firmie "Rubens". Od czerwca 1921 r.  prowadził własny zakład fotograficzny w Inowrocławiu przy obecnej ulicy Dworcowej 4a. W latach 30-tych dodatkowo uruchomił w Parku Zdrojowym punkt usług plenerowych dla kuracjuszy. Obok normalnych usług fotograficznych zajmował się wykonywaniem zdjęć ukazujących miasto i upamiętniających ważniejsze wydarzenia i uroczystości. Zrobił serię bardzo dobrej jakości widokówek Inowrocławia.

We wrześniu 1939 r. jego atelier przejął Niemiec August Rostock, a Droszcz został jego pracownikiem. Wśród klientów zakładu bywali często niemieccy żołnierze, którzy przynosili do wywołania zdjęcia wykonane na frontach, obozach pracy, miejscach kaźni. Droszcz sporządzał dodatkowe odbitki, które po wojnie przekazał Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce.W 1945 r. odzyskał swój zakład i pracował w nim aż do śmierci.

Należał do bydgoskiej Izby Rzemieślniczej, wchodził też w skład komisji d.s. egzaminów mistrzowskich.

 

Rodzice jego to: Franciszek Droszcz i Michalina z Ziętarów.

 

Od 1925 roku mąż Felicji z Droszczów, z którą miał troje dzieci:

 

1. Bogusława Droszcz

2. Zbigniewa Droszcz (1930) - pianistę, dyrygenta i kompozytora mieszkającego w Gdańsku

3. Danutę Krajniak, która do 1991 roku wraz z mężem Czesławem Krajniakiem, prowadziła ojcowski zakład.

 

 

 

Opracowała: Anna Wiśniewska