MIŁOŚNICY GENEALOGII I HISTORII ZIEMI KUJAWSKIEJ

WĄSOWICZ WINCENTY

 

Urodzony 17 II 1862 r. w Bzowie (pow.śremskim), zmarł 17 X 1923 r. w Inowrocławiu,  spoczywa na cmentarzu ZNMP w Inowrocławiu.

 

Po ukończeniu gimnazjum w Śremie studiował farmację i nauki przyrodnicze we Wrocławiu (1886 – 1889). 1 I 1890 r. kupił od Niemca Ottona Hundsdorfera najstarszą w Inowrocławiu (przywilej królewski z 1780 r.) aptekę pod „Czarnym Orłem”, wraz z domem, stojącym przy narożniku Rynku i ul. Królowej Jadwigi (zniszczonym w 1939r.)

 

Stał się tym samym pierwszym polskim aptekarzem w Inowrocławiu. Wbrew zarządzeniu władz miejskich, na szyldzie umieścił swoje imię w polskim brzmieniu, za co ukarano go grzywną pieniężną (1903).

 

W 1893 r. zaangażował się w organizację towarzystwa wydawniczego „Księgarnia i drukarnia Dziennika Kujawskiego”. Przez wiele lat udzielał się w miejscowym ruchu śpiewaczym; w 1901 r. został prezesem Polskiego Towarzystwa Śpiewu (od 1910 – Towarzystwo Śpiewu „Moniuszko”), a w 1914 r. członkiem honorowym. Był też członkiem Towarzystwa Śpiewu i Muzyki „Szarotka”. Przyczynił się do powstania nowych związków śpiewaczych w Szymborzu i Jaksicach. Przez pewien czas (przed 1917 r.) pełnił funkcję prezesa IX Okręgu Kujawskich Kół Śpiewaczych i prezesa Związku Śpiewu.

 

 

Od 1892 r. żonaty był ze Stefanią Józefą, córką Karola Wituskiego, znaną działaczką społeczną. Własnych dzieci nie mieli; wychowali 3 córki, wcześnie zmarłego brata Wincentego - Władysława.

 

Rodzice Wincentego Wąsowicz to: Wincenty Wąsowicz (ur. ok. 1814) i Wiktoria Dyderska (ur. ok. 1825), ich ślub w 1846 r. w Niepruszewo:

 

Grób Wincentego Wąsowicza, jego żony Stefani Wituskiej i bratanicy Kazimiery Knast - żony Stefana Knasta (cm. ZNMP Inowrocław)